Alienacja rodzicielska ma miejsce w przypadku, gdy jeden z rodziców nie pozwala na kontakty z drugim opiekunem oraz jego rodziną, oskarża lub obraża go w obecności dziecka czy też nie wywiązuje się z postanowień sądowych. W Polsce jest to nagminne zachowanie, które ignorowane jest przez sądy rodzinne. W ogromnej większości przypadków alienatorkami są matki, które korzystają z faktu, że sądy rodzinnej są sfeminizowane, a środowiska polityczne boją się poruszyć ten temat z obawy utraty elektoratu.
Rozwiązaniem problemu – poza reformą prawa rodzinnego – może być wprowadzenie opieki naprzemiennej na wzór innych państw europejskich (druk senacki 63). Opieka taka pozwala na równy podział czasu i dostęp do obojga rodziców, co minimalizuje negatywne doświadczenia dla dziecka po rozstaniu rodziców, a opiekunom daje możliwość pełnienia opieki na równych zasadach, nawet wbrew woli jednego z rodziców.
Ja również jestem ojcem, który walczy o dostęp do swojej córki każdego dnia. Chodzę po sądach, rozmawiam z kuratorami, policją i kobietami, które nie rozumieją, że ojciec może kochać na równi z matką i cierpieć tak samo jak ona kiedy nie widzi swojego dziecka. Ta sytuacja musi się kiedyś zmienić, bo takich jak ja jest coraz więcej.
Jak można pomyśleć, że dziecku zaszkodzi naprzemienność, a nie zaszkodzi mu odebranie rodzica... Tak może myśleć tylko psychopata.
prof. dr hab. E. Trzęsowska-Greszta
Psychologia kliniczna dziecka