Wieczność włożył w ich serca

Na podstawie książki pt. Wieczność w ich sercach Dona Richardsona wynotowałem określenia, którymi różni ludzie i ludy na przestrzeni lat tytułowały Najwyższego bez znajomości pięcioksięgu (poza Żydami):

El Elyon (Bóg Najwyższy) – Kananejczyk Melchizedek,
Thakur Jiu (Prawdziwy Bóg) – lud Santal,
Viracocha (wszechmocny Stwórca wszechrzeczy) – Inkowie,
Magano (wszechpotężny Stwórca wszystkiego, co istnieje) – lud Gedeo (Etiopia),
Logos, Theos – Grecy,
Jahwe – Żydzi,
Gud (Bóg) – Norwedzy,
Koro (Stwórca) – plemię MBaka,
Szang Ti (Pan Niebios) – Chińczycy,
Hananim (Pan wielki) – Koreańczycy,
Y'wa (Najwyższy Bóg) – lub Karen (Birma),
Karai Kasand (łaskawa nadprzyrodzona istota), Go Hpn Wa Ningsang (pełen chwały), Che Wa Ningchang (Ten, który wie) – lud Kachin (Birma),
Gri'Sza (Stworzyciel wszystkiego) – lud Lahu (Birma),
Siyeh (prawidziwy Bóg) – lud Wa (Birma),
Are-Metaya (Pan Miłosierdzia) – ludy Szan i Palaung (Birma),
Chepo-Thuru (Bóg, który wszystko podtrzymuje) – lug Naga (Indie),
Pathian (jeden najwyższy Bóg, Święty Ojciec) – lud Mizo (Indie).

"Wszystko pięknie uczynił w swoim czasie, nawet wieczność włożył w ich serca; a jednak człowiek nie może pojąć dzieła, którego dokonał Bóg od początku do końca."
[Biblia Warszawska, Koh 3:11]


Zanim powstały Pisma ludzie już znali Jedynego Boga i darzyli go czcią!