- Słuchaj, czy ty znałeś Tomka Majstnera?
- Nie, nie przypominam sobie.
- On też był mikrobiologiem. Widzisz, Tomek był najbardziej samotnym człowiekiem jakiego znałem. Mówił, że w żaden sposób nie potrafi odczuwać więzi jaka go powinna łączyć z ludzkością. Miał paru przyjaciół, przede wszystkim swoją żonę, no i mnie. Ale mówił, że przez osiemnaście godzin na dobę czuł się tak jakby przebywał gdzieś na jakiejś innej planecie, sam jeden.
- Co się z nim stało?
- Popełnił samobójstwo.
- Zaraz, chcesz mi powiedzieć, że popełnisz samobójstwo jeżeli nie będziesz mógł zostać na dworcu?
- Ależ skąd.
- Pójdę już.
- Filip, ja podejrzewam, że nie prędko będziesz miał następny pociąg to może byśmy wrócili do bufetu, porozmawiali trochę?
- O czym? O samobójstwach?
Fragment dialogu Artura (Roman Wilhelmi) z Filipem (Wacław Kowalski) z filmu Mniejsze niebo. Tym razem, po raz pierwszy, z polecenia (dzięki Pawciu).
Kilka notatek z obserwacji tego co dzieję się w kraju od prawie dwóch lat.
Media oraz politycy stwierdzili, że pojawił się nowy super-zabójczy wirus, który grozi depopulacją większości społeczeństwa każdego kraju.
Wirus jest tak niebezpieczny, że muszą zrobić badanie, aby dowiedzieć, że nosisz go w sobie. Wirus ten bowiem w większości przypadków nie daje żadnych oznak swojemu nosicielowi.
Doszło do całkowitej dekompozycji społeczeństwa. Z cywilizacji rozwijającej się staliśmy się społeczeństwem "zombie" - staliśmy się społeczeństwem ludzi przestraszonych, że się poruszają, przestraszonych, że żyją.
Dalszy ciąg w całym wpisie.
Sehnsucht - z języka niemieckiego: niepohamowana tęsknota, usychanie, pragnienie, myśli i uczucia na temat wszystkich scenariuszy życia, które nigdy nie miały szansy się wcielić.
Nikt nie jest smutny, tylko moje życie jest na przekór.
Czas refleksji, wzruszeń, kolęd Sianko na świetlanym stole Ale chyba nam zanika Ślad po dawnych kolędnikach A, i Burek z kicią gadał A za oknem - śnieżek padał Kiedyś mróz kreślił po szybach Dziś tu łezka deszczu spływa Kiedyś konie w sannie śliczne Dziś pod domem mechaniczne Karp już w wannie też nie pływa I choinka rzadko żywa A ja kocham te tradycje Więc mam małą propozycję. Jak nam mówią obyczaje Trochę serio, trochę z jajem Zanuć w głosy "Oj Maluśki" Schowaj pod talerzyk łuski I jak kanon każe polski Przyjmij ściski od...
Życzenia przysłał mi kolega. Sam wymyślił. Taki kolega, który wie, że świąt nie obchodzę, ale co to szkodzi, przecież on obchodzi. Kolega taki co to za poprzednim systemem tęskni, bo to i wszystko było i praca była i ludziom się dobrze wiodło i żyło. I taki to kolega, który biblii w ręku nigdy nie miał, bo wiadomo, że z biblią to tylko kociorze chodzą. A powiedz mu, że się myli, albo, że chociaż Jezus Żydem był to cię zmierzy jakby na głupka patrzył... i nie uwierzy.
O, najsamotniejszy ze wszystkich wygnańców! Czyliż nie umarłeś na zawsze dla świata - dla jego zaszczytów, dla kwiatów, dla złocących się urojeń? I czyliż chmura gęsta, ponura i bezkresna nie zawisła na wieki pomiędzy twoją nadzieją a niebem?
Fragment Williama Wilsona Edgara Alana Poe w tłumaczeniu Bolesława Leśmiana.
Gdzie jestem kiedy nie jestem? Czy to ja śnię się wam czy też wy mnie?
